تاریخچه طب سنتی
طی قرون سوم تا ششم هجری قمری پزشکان ایرانی توانستند افتخارات بزرگی را نصیب تاریخچه طب جهان کنند وتحولات بزرگی را در طب ایجاد نمایند .از جمله بزرگترین این پزشکان می توان از محمد زکریا رازی /عباس مجوسی /اسماعیل جرجانی وشیخ رئیس ابو علی سینا نام برد .
بیرون آوردن علم طب از صورت نظری ومتحول ساختن این علم با ایجاد بستر مناسب برای عرضه طب عملی وهمچنین ایجاد نظم وترتیب در دانش طب پراکنده یونانی وافزودن اطلاعاتی جدیدوهمچنین بررسی طبایع تاثیرداروودرمان با توجه به طبیعت دارو ها وشرایط اقلیمی بیماران از دستاوردهای بی شائبه دانشمندان ایرانی وثمرات آن در جهان پزشکی بوده است .
بزرگان تاریخچه طب سنتی
- محمد بن زکریای رازی (865–925 میلادی) – پزشک، فیلسوف و شیمیدان بزرگ ایرانی، مشهور به «پدر علم شیمی نوین» و صاحب آثار مهمی چون “الحاوی”.
- عباس مجوسی (علی بن عباس المجوسی) – از بزرگان طب اسلامی در قرن چهارم هجری و نویسنده کتاب «کامل الصناعه الطبیه».
- اسماعیل جرجانی (جرجانی) (درگذشته 1136 میلادی) – پزشک و نویسنده کتاب ارزشمند «ذخیره خوارزمشاهی» به زبان فارسی.
- ابوعلی سینا (ابن سینا) (980–1037 میلادی) – مشهورترین چهره تاریخ پزشکی اسلامی و نگارندهی «قانون در طب» که قرنها در دانشگاههای اروپا تدریس میشد.
آنها همچنین توانستند از قرن شانزدهم تا اواسط قرن هجدهم میلادی در علم پزشکی اروپا /تاثیرات حیرت انگیزی بر جای بگذارند .عده ای از پزشکان اروپایی تحت تاثیر افکار وتحقیقات پزشکان اسلامی قرار گرفتند ونام این شاخه طب را آرابیست (ARABISTES) گذاشتند .همچنین بسط وترویج افکار این پزشکان گروه های فکری ومکتب های خاصی در پزشکی اروپا ایجاد کرد که می توان به مکتب سالرن وپادوادر ایتالیا اشاره کرد که تحت تاثیر ونفوذ مستقیم دانشمندان طب ایرانی بوده است.
ولی افسوس که از بیست وشش کتاب ابوعلی سینا در طب /هفده کتاب واز چهل کتاب رازی /سی ودو کتاب آن به زبان عربی باقی مانده و هنوز تر جمه نشده است .
امید است که روزی این گنجینه ها نیز به آمو خته های بشر افزوده شود.